اغلب نماز گزاران شکایت می کنند که در حالت نماز افکار گوناگون بر آن ها هجوم می آورد اصلا حواسشان جمع نمی شود بعد ناراحت و دل شکسته می شوند و تصور می کنند که نماز شان درست ادا نشده است.درصورتی که این تصور صحیح نیست گرچه لازم است ما بکوشیم تا در حال نماز وسوسه ها و افکار غیر مربوطه به دلمان راه پیدا نکند. اما با وجود این ، خیال و وسوسه ای آمد نباید اندوهگین شویم زیرا افکاری که به طورغیرارادی در نماز پدید می آید نسبتا مضر نیست؛ اگر مرتبا در این راستا بکوشیم و به معنای نماز توجه داشته باشیم ان شاءالله پراکندگی فکر برطرف شده و حضور قلب میسر می گردد.لازم است با بندگانی که نمازهایشان کامل است مجالست داشته باشیم و نمازهایشان را بنگریم.یا کتاب هایی که دراین موضوع نوشته شده است مانند کتاب «کیمیای سعادت» از «امام محمد غزالی» را مطالعه کنیم.
جهت تکامل بخشیدن و بهتر سا ختن نماز
1) دقت در هنگام وضو گرفتن زیرا (روزی مردی نزد رسول اکرم (صلی الله علیه وسلم)عرض کرد: می خواهم خدای تعالی را در وقت نماز حاضر یابم ؛ حضرت فرمود:در وقت ساختن وضو دقت کن.)
2) باید کوشید مسائل ضروری نماز را یاد بگیرید وانگهی با رعایت خشوع و خضوع طبق شرایط نمازتان را بخوانید.
3) سعی کنید «الله» را حاضر و ناظر تصور کنید ، بکوشید تمام فکر خود را حتی الامکان متوجه این امر سازید که گوئی «الله» با تمام عظمت و بزرگی اش در مقابل شما است و به شما دستور ادای نماز داده است وشما در برابر او ایستاده اید.این امر اگر چه در ابتدا مشکل می نماید اما اگر کوشش کنید ان شاء الله تا حد زیادی موفق می گردید. هر بار که برای نماز می ایستید همین فکر را تازه کنید که خداوند سبحان حاضر وناظر است من گرچه او را نمی بینم ولی او دارد مرا می بیند من در حضور وی به نماز مشغولم و سپس درتمام مراحل نماز قیام، قعود،رکوع، سجود همین تصور را تجدید فرمایید اگر توانستید ذره ای هم ازاین حالت را به دست آورید بسیارغنیمت است.
4) بکوشید مفهوم و معنای ادعیه نماز مانند ثناء، سوره فاتحه، تسبیحات،رکوع و سجده ،التحیات ،درود و غیره را یاد بگیرید تا هنگام نماز بدانید که در حضور مالک و معبود حقیقی دارید چه می گویید؟ بدین طریق هر آن چه بر زبان می رانید معنای آن در قلب متصور می شود کم کم حضور قلب حاصل می گردد
منبع: حنفیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر