علی ای امام عادل! تو چه بنده ای خدا را /٭/ که مثال زهد و جودت بود افتخار ما را
علی شهسوار صفدر، علی در گشای خیبر /٭/ شکننده فرق کافر به سنان ذوالفقارا
ز کرامتش همین بس که رسول حق فرمود /٭/ منم مدینة العلم و علی درش شما را
ز شجاعتش چه پرسی؟ نگهی به عبد وُد کن /٭/ دهن از رجز به بستش که نیامدی صدا را
علی دوستدار شیخین، علی یاور صحابه /٭/ که پیام صلح و حُبّش، بدهی تو هر کجا را
به در آی از غم خویش و به بوتراب بنگر /٭/ که نموده جان و مالش به ره خدا فدا را
عجب است اینکه گویی نه بشر توانمش گفت /٭/ بشری شریف پندار ابن عم مصطفیٰ را
نه ز مصطفیٰ کمک جو، نه ز مرتضی مدد خواه /٭/ طلب نیازمندان، بکند خدا روا را
چه کسی کند جسارت به علی و زوج پاکش /٭/ به چه رو ضعیف دانی شه مُلک لا فتیٰ را
دهنت اسیر محض است به لعن و طعن و بهتان /٭/ ز ابوالحسن بیاموز، طریقت وفا را
بشنو کلام مولا ز فراز خطبه هایش /٭/ بزدای کینه از دل، اگرت بود صفا را
ره دین و حق پرستی ز بشارت نبی جو /٭/ علی هم ز درس احمد بشناخته است خدا را
ز ارادتم به حیدر بسرودم این مدیحه /٭/ ز خلوص، وصف کردم شه فاتح غزا را
• احمد دریانورد (با ویرایش)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر