بَعـــــد از آن یــــار صَدیـــق مصطفـــیٰ /٭/ بــــر مسلمــــانان عمَــــر شد پـیشــــوا
آل و صحـــب مصطفــــی را شـــد امام /٭/ نی بــــه زور و سلطـــه و ظلم و قیــام
بلکـــــه با شــور و صلاح صحب و آل /٭/ شد امیـــــرمومنان آن خــــوش مـــــآل
بعــــد از آنکـــه شد امیـــرالمـــومنیـــن /٭/ شد فزونتـــــر اقتــــــــــدار مسلمیـــــن
بهتــــــــرین ســـردار دیــن بوده عمــر /٭/ مجــــــــری احکـــــــام دیـن بوده عمر
غل و غش در کـــار او هرگــــــز نبود /٭/ زین ابـــــر مخلص هم خــــلایق برده سود
ضدّ کفـــــر و شرک و بدعت بود عمر /٭/ خیر خـــــــواه کــــلّ ملّت بود عمـــــر
بهتریـــن نــــزد عمـــــــــر بــوده علی /٭/ هم مشـــــــاور بوده بهـــرش آن ولــی
از مدینـــــــــــه گـــر عمر خارج شدی /٭/ جانشینش بــــــی گمـــــان حیــدر بُدی
یار و غمخـــــوارش علـی بوده علـــی /٭/ هم مدد کــــــارش علـــی بــــوده علی
والــد زوج نبـــــی بــــــوده عمـــــــــر /٭/ هـــــم ورا دامــــــــاد پیغمبــر شمــــر
آری او دامـــــــاد زهـرا و علــی است /٭/ این حقیقت ثـــــابت و هم منجلی است
اهـــــــــل بیت مصطفــــی را او مرید /٭/ در عدالــــت در ورع بــــــــوده فرید
چـــــار کـــــس از خــــــاندان مرتضی /٭/ اسمشـــــــان بــــوده عمر، یـــــا حبّذا
بیش از ده ســــــال عمــــر بُد پیشــوا /٭/ بــرتمـــــــام آل و صحب مصطفــــی
دیـــــــن اســـلام آشـــکــار از او شده /٭/ شرک و کفــر هم بی قرار از او شده
هجــــــــرت او نیـــــــز بوده آشـــکار /٭/ کم نظیــــــر او در شجــاعت در وقار
در تمـــــــام غزوه ها حــــــاضر شده /٭/ بر امـــــــور مسلمین نــــــاظر شـــده
غیـــــرت او بهر دیـــــــن بسیار بود /٭/ مهربـــــان و عــــادل و پــــر کار بود
روز و شب می کرد سعــی آن ارجمند /٭/ تا شــــود رایــــــــات دیـن هر جا بلند
فاتـــــــــح دین مبیــــــن بوده عمـــــر /٭/ دوست و دشمـــن زین حقیقت با خبر
فاتــــــــح ایران و مصر و روم و شام /٭/ فتـــح بیت مَقــدِسی هــم ز این هُمام
جــــــــــان و مال خویش را کرده فدا /٭/ در ره شـــــرع نبـــی، دیـــن خـــدا
روز و شب در ذکر و فــکر خلق بود /٭/ در لباسش نیــــــز چندیـن دلــــق بود
خوف را او بـــــا رجــا همراه داشت /٭/ ناصحی را بهر خود او می گماشت
بر خلایق رحــــــم او بسیـــــــار بود /٭/ بینــــوایان را بســـی غمخــوار بود
مسلمیـــــــن را مهربـــــــان مثل پدر /٭/ کافــــران هم بــــهره بردند از عمر
عدل و تقــــــــویٰ و ورع را او مثل /٭/ خدمت خلق از بــرایش چون عسل
نی تکبــــــر بـــــوده در او نی غرور /٭/ بود در وحشــت از او دیو شرور
کیّس و سیّــــاس و هم هشیــــار بود /٭/ غیرتـــش از بــهــر دین بسیار بود
عصر او عصری طلایی بوده است /٭/ در ره دیـــن او فــــدایی بوده است
مسلمیـــــــــن مدیون این یار رسول /٭/ بهتــــــرین یـــــار عمر زوج بتول
خدمت دیــــــــن و خلایــق را نمـود /٭/ دیـن و دینـــداران از او بردند سـود
زنـدگـی در عصـر او آسـان بُدست /٭/ صـاحـب انصـاف و احسـان بُدست
آن کــــــه آل و صحب را شـد مقتدا /٭/ طعــــنه بر ایشـــان به شدت نـا روا
طعنه بر او طعن بر صحب است وآل /٭/ طعنه بر دیـن و نبــی، بی قـیـل و قـال
آن کـــــــه بر آل و صحابه طعنه زد /٭/ کی تـوان گـفــتـن وِرا صــاحب خـرد
گفتــــهی عطـــار در نـعــت عـمـر /٭/ یک دمی بـر خـوانِ آن را ای پـســر
خواجهی شرع، آفتــاب جمـع دین /٭/ ظل حق، فاروق اعظم، شمـع دین
ختم کرده عدل و انصافش به حق /٭/ در فراست بـوده بر وحیش سبق
آنکه حق طاها بر او خواند، از نخست /٭/ تـا مـطـهـّـر شــد ز طــاهـــا و درســت
آنکه دارد بــر صراط اول گــــــذر /٭/ هسـت او، از قـول پیـغـمـبـر، عمر
سرکــــه بودی با نمک در خوان او /٭/ نـی ز بـیـت الـمــــــال بـودی نـان او
ریگ بــــــودی گر بخفتی بسترش /٭/ دِرّه بـــودی بـــالـــش زیــر سـرش
گر خلافت بــــر هوی می داشت او /٭/ هـفـت با ده پـیـنـه چـرا می داشت او
گر خـــلافت بر هــــوی می راندی /٭/ خـویـش را بـــر سلـطـنـت بنشاندی
وصف شیخ عطــار شد اینجا تمام /٭/ رحـمـت حـــق بـاد بـر ایشـان مـدام
الغرض عبـــدی مجوسی با عنود /٭/ متّحد شــــــد با نصـاری و یـهـود
صبحـــــدم وقتی عمر شد در نماز /٭/ با خـــدا می کـــرد او راز و نیـاز
طعـنـــها با خنجــرش زد بر عمـر /٭/ شـد شـهـــید آن یـاور خـیـــر البـشر
هشت تــن را نیز کشت آن بد گهر /٭/ بعد از آنکه ضربه زد او بر عمر
آن مجوسی خویشتن را نیز کشت /٭/ لعنت حـق بــاد بـر آن بـد سُرُشت
مسجـــد و محـــراب از خون عمر /٭/ گشـت رنگیــن اوّلین بـار ای پـدر
آنچه در وصف عمر گویم کم است /٭/ قطره های کوچکی از یک یم است
من کیَــــــــم تا مدح او گویم تمام /٭/ او امام المسلمـین اسـت و هُـمــام
مــــادر گیتی نــــــزاید مثــــل او /٭/ مجری احکام دیـن شـد مو به مو
آرمیـــده نـزد صـــدیـق و رســــول /٭/ بد نگوید کس بر او غیر از فضول
روح پاکش هم قرین مصطفاست /٭/ ذمّ او بـی شــک یقـیناً نــارواست
مسلمین او را زیـــارت می کنند /٭/ غـافـلان بر او جسـارت می کنند
صد هزاران آفرین و هــم سلام /٭/ بر روان پاک آن حضرت مدام
صل ّ یـــــا ربِّ علــی نور الهُدیٰ /٭/ یعنـی خـیـر المرسلینَ بـدرِ الدّجیٰ
هم علـــی آلهْ وصَحبــــهْ اجمعین /٭/ واغـفـر اللّٰـهُـمّ (شافی) یـــا معین
آل و صحـــب مصطفــــی را شـــد امام /٭/ نی بــــه زور و سلطـــه و ظلم و قیــام
بلکـــــه با شــور و صلاح صحب و آل /٭/ شد امیـــــرمومنان آن خــــوش مـــــآل
بعــــد از آنکـــه شد امیـــرالمـــومنیـــن /٭/ شد فزونتـــــر اقتــــــــــدار مسلمیـــــن
بهتــــــــرین ســـردار دیــن بوده عمــر /٭/ مجــــــــری احکـــــــام دیـن بوده عمر
غل و غش در کـــار او هرگــــــز نبود /٭/ زین ابـــــر مخلص هم خــــلایق برده سود
ضدّ کفـــــر و شرک و بدعت بود عمر /٭/ خیر خـــــــواه کــــلّ ملّت بود عمـــــر
بهتریـــن نــــزد عمـــــــــر بــوده علی /٭/ هم مشـــــــاور بوده بهـــرش آن ولــی
از مدینـــــــــــه گـــر عمر خارج شدی /٭/ جانشینش بــــــی گمـــــان حیــدر بُدی
یار و غمخـــــوارش علـی بوده علـــی /٭/ هم مدد کــــــارش علـــی بــــوده علی
والــد زوج نبـــــی بــــــوده عمـــــــــر /٭/ هـــــم ورا دامــــــــاد پیغمبــر شمــــر
آری او دامـــــــاد زهـرا و علــی است /٭/ این حقیقت ثـــــابت و هم منجلی است
اهـــــــــل بیت مصطفــــی را او مرید /٭/ در عدالــــت در ورع بــــــــوده فرید
چـــــار کـــــس از خــــــاندان مرتضی /٭/ اسمشـــــــان بــــوده عمر، یـــــا حبّذا
بیش از ده ســــــال عمــــر بُد پیشــوا /٭/ بــرتمـــــــام آل و صحب مصطفــــی
دیـــــــن اســـلام آشـــکــار از او شده /٭/ شرک و کفــر هم بی قرار از او شده
هجــــــــرت او نیـــــــز بوده آشـــکار /٭/ کم نظیــــــر او در شجــاعت در وقار
در تمـــــــام غزوه ها حــــــاضر شده /٭/ بر امـــــــور مسلمین نــــــاظر شـــده
غیـــــرت او بهر دیـــــــن بسیار بود /٭/ مهربـــــان و عــــادل و پــــر کار بود
روز و شب می کرد سعــی آن ارجمند /٭/ تا شــــود رایــــــــات دیـن هر جا بلند
فاتـــــــــح دین مبیــــــن بوده عمـــــر /٭/ دوست و دشمـــن زین حقیقت با خبر
فاتــــــــح ایران و مصر و روم و شام /٭/ فتـــح بیت مَقــدِسی هــم ز این هُمام
جــــــــــان و مال خویش را کرده فدا /٭/ در ره شـــــرع نبـــی، دیـــن خـــدا
روز و شب در ذکر و فــکر خلق بود /٭/ در لباسش نیــــــز چندیـن دلــــق بود
خوف را او بـــــا رجــا همراه داشت /٭/ ناصحی را بهر خود او می گماشت
بر خلایق رحــــــم او بسیـــــــار بود /٭/ بینــــوایان را بســـی غمخــوار بود
مسلمیـــــــن را مهربـــــــان مثل پدر /٭/ کافــــران هم بــــهره بردند از عمر
عدل و تقــــــــویٰ و ورع را او مثل /٭/ خدمت خلق از بــرایش چون عسل
نی تکبــــــر بـــــوده در او نی غرور /٭/ بود در وحشــت از او دیو شرور
کیّس و سیّــــاس و هم هشیــــار بود /٭/ غیرتـــش از بــهــر دین بسیار بود
عصر او عصری طلایی بوده است /٭/ در ره دیـــن او فــــدایی بوده است
مسلمیـــــــــن مدیون این یار رسول /٭/ بهتــــــرین یـــــار عمر زوج بتول
خدمت دیــــــــن و خلایــق را نمـود /٭/ دیـن و دینـــداران از او بردند سـود
زنـدگـی در عصـر او آسـان بُدست /٭/ صـاحـب انصـاف و احسـان بُدست
آن کــــــه آل و صحب را شـد مقتدا /٭/ طعــــنه بر ایشـــان به شدت نـا روا
طعنه بر او طعن بر صحب است وآل /٭/ طعنه بر دیـن و نبــی، بی قـیـل و قـال
آن کـــــــه بر آل و صحابه طعنه زد /٭/ کی تـوان گـفــتـن وِرا صــاحب خـرد
گفتــــهی عطـــار در نـعــت عـمـر /٭/ یک دمی بـر خـوانِ آن را ای پـســر
خواجهی شرع، آفتــاب جمـع دین /٭/ ظل حق، فاروق اعظم، شمـع دین
ختم کرده عدل و انصافش به حق /٭/ در فراست بـوده بر وحیش سبق
آنکه حق طاها بر او خواند، از نخست /٭/ تـا مـطـهـّـر شــد ز طــاهـــا و درســت
آنکه دارد بــر صراط اول گــــــذر /٭/ هسـت او، از قـول پیـغـمـبـر، عمر
سرکــــه بودی با نمک در خوان او /٭/ نـی ز بـیـت الـمــــــال بـودی نـان او
ریگ بــــــودی گر بخفتی بسترش /٭/ دِرّه بـــودی بـــالـــش زیــر سـرش
گر خلافت بــــر هوی می داشت او /٭/ هـفـت با ده پـیـنـه چـرا می داشت او
گر خـــلافت بر هــــوی می راندی /٭/ خـویـش را بـــر سلـطـنـت بنشاندی
وصف شیخ عطــار شد اینجا تمام /٭/ رحـمـت حـــق بـاد بـر ایشـان مـدام
الغرض عبـــدی مجوسی با عنود /٭/ متّحد شــــــد با نصـاری و یـهـود
صبحـــــدم وقتی عمر شد در نماز /٭/ با خـــدا می کـــرد او راز و نیـاز
طعـنـــها با خنجــرش زد بر عمـر /٭/ شـد شـهـــید آن یـاور خـیـــر البـشر
هشت تــن را نیز کشت آن بد گهر /٭/ بعد از آنکه ضربه زد او بر عمر
آن مجوسی خویشتن را نیز کشت /٭/ لعنت حـق بــاد بـر آن بـد سُرُشت
مسجـــد و محـــراب از خون عمر /٭/ گشـت رنگیــن اوّلین بـار ای پـدر
آنچه در وصف عمر گویم کم است /٭/ قطره های کوچکی از یک یم است
من کیَــــــــم تا مدح او گویم تمام /٭/ او امام المسلمـین اسـت و هُـمــام
مــــادر گیتی نــــــزاید مثــــل او /٭/ مجری احکام دیـن شـد مو به مو
آرمیـــده نـزد صـــدیـق و رســــول /٭/ بد نگوید کس بر او غیر از فضول
روح پاکش هم قرین مصطفاست /٭/ ذمّ او بـی شــک یقـیناً نــارواست
مسلمین او را زیـــارت می کنند /٭/ غـافـلان بر او جسـارت می کنند
صد هزاران آفرین و هــم سلام /٭/ بر روان پاک آن حضرت مدام
صل ّ یـــــا ربِّ علــی نور الهُدیٰ /٭/ یعنـی خـیـر المرسلینَ بـدرِ الدّجیٰ
هم علـــی آلهْ وصَحبــــهْ اجمعین /٭/ واغـفـر اللّٰـهُـمّ (شافی) یـــا معین
• سید محمد شافی قریشی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر