به گزارش سنت آنلاین، شیخ وهبی سلیمان غاوجی ألبانی دمشقی حنفی، یکی از علمای بزرگ جهان اسلام و فقیه برجسته فقه حنفی در سوریه، روز سه شنبه یکم اسفند ماه امسال (۱۳۹۱) در شهر شارجه امارات متحده عربی درگذشت.
شیخ غاوجی در سال ۱۹۲۳ در آلبانی متولد شد و در همان جا رشد نمود و بزرگ شد. در سال ۱۹۳۷ به همراه پدر و خانوادهاش به شام هجرت نمود و در محلهی دیوانیه دمشق سکونت گزید.
وی در همان سال به درخواست پدرش برای تحصیل علم به قاهره رفت و در سال ۱۹۴۷ از دانشگاه الازهر فارغالتحصیل شد.
بارزترین اساتید وی در مصر شیخ محمد الخضیر، شیخ محمد زاهد کوثری و شیخ محمد علی سایس و در سوریه شیخ حسن حبنکه میدانی، شیخ محمدصالح الفرفور و شیخ محمد ابوالیسر عابدین میباشند.
شاخصترین شاگردان وی شیخ مصطفى بغا و استاد ماجد حموی میباشند.
شیخ غاوجی پس از بازگشت به دمشق در سال ۱۹۴۷، به مدت سه سال به تدریس در مدارس شرعی حلب و دانشکده شریعت دانشگاه دمشق مشغول شد.
از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۶ در برخی مساجد دمشق نیز به تدریس علوم دینی میپرداخت.
در سال ۱۹۶۶ برای تدریس به ریاض رفت و سال ۱۹۶۷ به مدینه منوره رفت و به مدت ۵ سال در آنجا به تدریس پرداخت و درسال ۱۹۷۴ به دمشق بازگشت و تا سال ۱۹۸۰ به تدریس در آنجا مشغول شد و پس از آن مجددا برای تدریس به مدینه منوره رفت. وی دو سال در اردن تدریس نمود و سال ۱۹۸۸ به امارات متحده عربی رفت و تا سال ۲۰۰۱ به تدریس در دانشکده مطالعات اسلامی و عربی پرداخت.
شخصیت و صفات بارز وی:
شیخ غاوجی فردی زیبا چهره بود که از سیمایش، نگاه فقهاء و نور علم نمایان بود. ریشی انبوه و قامتی بلند داشت. خود را به اخلاق نبوی آراسته بود و به سنتها پایبند بود. فروتن بود و از فراگیری علم از کسانی که در علم و سن از وی فروتر بودند، ابایی نداشت. تا زمانی که همهی جوانب سخن را نمیسنجید، آن را بر زبان نمیآورد. تنها به خاطر امور شرعی خشمگین میشد. تا زمانی که چیزی را به ترازوی دقیق شریعت نمیسنجید، به انجام آن دستور نمیداد. در حد مناسب با همنشینانش شوخی میکرد. به هنگام قرائت قرآن و ذکر شدن اخبار گذشتگان نیک، اشکهایش سرازیر بود.
تألیفات:
بیشتر تألیفات وی در زمینهی فقه حنفی، عقیده، تربیت اسلامی، علوم قرآنی و دفع شبهات دشمنان اسلام بود که به دو زبان عربی و آلبانی مینگاشت. تألیفات وی به زبان آلبانی به ۳۵ عنوان میرسد و ۶ کتاب هم از زبان عربی به آلبانی ترجمه کرده است. کتابهای وی به زبان عربی به بیش از ۲۱ کتاب میرسد.
برخی کتابهای وی عبارتاند از:
من قضایا المرأة المسلمة؛ أرکان الإیمان، أبوحنیفة النعمان؛ جابر بن عبدالله، أرکان الإسلام فقه العبادات (فقه حنفی)؛ الکافی فی الفقه الحنفی؛ محمد رسول الله؛ محاضرات فی تاریخ الفقه الإسلامی.
تحقیق کتابهای: منح الروض الازهر فی شرح الفقه الاکبر (از ملا علی قاری)، ملتقى الأبحر – فی الفقه الإسلامی وأصوله (از علامه ابراهیم حلبی)، فضائل القرآن (از أبی عبید القاسم بن سلام هروی)، مَحْق التقوُّل فی مسألة التوسل (از علامه کوثری) و إیضاح الدلیل فی قطع حجج أهل التعطیل (از بدر الدین بن جماعة) از کارهای علمی وی میباشند.
سنت آنلاین در گذشت این عالم فرزانه جهان اسلام را عموم مسلمانان تسلیت عرض مینماید و برای آن مرحوم رحمت و آمرزش و علو درجات از خداوند متعال مسألت مینماید.
۱۳۹۳ شهریور ۵, چهارشنبه
درگذشت شیخ وهبی سلیمان غاوجی
به گزارش سنت آنلاین، شیخ وهبی سلیمان غاوجی ألبانی دمشقی حنفی، یکی از علمای بزرگ جهان اسلام و فقیه برجسته فقه حنفی در سوریه، روز سه شنبه یکم اسفند ماه امسال (۱۳۹۱) در شهر شارجه امارات متحده عربی درگذشت.
شیخ غاوجی در سال ۱۹۲۳ در آلبانی متولد شد و در همان جا رشد نمود و بزرگ شد. در سال ۱۹۳۷ به همراه پدر و خانوادهاش به شام هجرت نمود و در محلهی دیوانیه دمشق سکونت گزید.
وی در همان سال به درخواست پدرش برای تحصیل علم به قاهره رفت و در سال ۱۹۴۷ از دانشگاه الازهر فارغالتحصیل شد.
بارزترین اساتید وی در مصر شیخ محمد الخضیر، شیخ محمد زاهد کوثری و شیخ محمد علی سایس و در سوریه شیخ حسن حبنکه میدانی، شیخ محمدصالح الفرفور و شیخ محمد ابوالیسر عابدین میباشند.
شاخصترین شاگردان وی شیخ مصطفى بغا و استاد ماجد حموی میباشند.
شیخ غاوجی پس از بازگشت به دمشق در سال ۱۹۴۷، به مدت سه سال به تدریس در مدارس شرعی حلب و دانشکده شریعت دانشگاه دمشق مشغول شد.
از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۶ در برخی مساجد دمشق نیز به تدریس علوم دینی میپرداخت.
در سال ۱۹۶۶ برای تدریس به ریاض رفت و سال ۱۹۶۷ به مدینه منوره رفت و به مدت ۵ سال در آنجا به تدریس پرداخت و درسال ۱۹۷۴ به دمشق بازگشت و تا سال ۱۹۸۰ به تدریس در آنجا مشغول شد و پس از آن مجددا برای تدریس به مدینه منوره رفت. وی دو سال در اردن تدریس نمود و سال ۱۹۸۸ به امارات متحده عربی رفت و تا سال ۲۰۰۱ به تدریس در دانشکده مطالعات اسلامی و عربی پرداخت.
شخصیت و صفات بارز وی:
شیخ غاوجی فردی زیبا چهره بود که از سیمایش، نگاه فقهاء و نور علم نمایان بود. ریشی انبوه و قامتی بلند داشت. خود را به اخلاق نبوی آراسته بود و به سنتها پایبند بود. فروتن بود و از فراگیری علم از کسانی که در علم و سن از وی فروتر بودند، ابایی نداشت. تا زمانی که همهی جوانب سخن را نمیسنجید، آن را بر زبان نمیآورد. تنها به خاطر امور شرعی خشمگین میشد. تا زمانی که چیزی را به ترازوی دقیق شریعت نمیسنجید، به انجام آن دستور نمیداد. در حد مناسب با همنشینانش شوخی میکرد. به هنگام قرائت قرآن و ذکر شدن اخبار گذشتگان نیک، اشکهایش سرازیر بود.
تألیفات:
بیشتر تألیفات وی در زمینهی فقه حنفی، عقیده، تربیت اسلامی، علوم قرآنی و دفع شبهات دشمنان اسلام بود که به دو زبان عربی و آلبانی مینگاشت. تألیفات وی به زبان آلبانی به ۳۵ عنوان میرسد و ۶ کتاب هم از زبان عربی به آلبانی ترجمه کرده است. کتابهای وی به زبان عربی به بیش از ۲۱ کتاب میرسد.
برخی کتابهای وی عبارتاند از:
من قضایا المرأة المسلمة؛ أرکان الإیمان، أبوحنیفة النعمان؛ جابر بن عبدالله، أرکان الإسلام فقه العبادات (فقه حنفی)؛ الکافی فی الفقه الحنفی؛ محمد رسول الله؛ محاضرات فی تاریخ الفقه الإسلامی.
تحقیق کتابهای: منح الروض الازهر فی شرح الفقه الاکبر (از ملا علی قاری)، ملتقى الأبحر – فی الفقه الإسلامی وأصوله (از علامه ابراهیم حلبی)، فضائل القرآن (از أبی عبید القاسم بن سلام هروی)، مَحْق التقوُّل فی مسألة التوسل (از علامه کوثری) و إیضاح الدلیل فی قطع حجج أهل التعطیل (از بدر الدین بن جماعة) از کارهای علمی وی میباشند.
سنت آنلاین در گذشت این عالم فرزانه جهان اسلام را عموم مسلمانان تسلیت عرض مینماید و برای آن مرحوم رحمت و آمرزش و علو درجات از خداوند متعال مسألت مینماید.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر