سؤال: در بازار، اماکن عمومی و بعضی ادارات، اتاقی به عنوان نمازخانه اختصاص داده میشود و بعد از مدتی اتاق مذکور به مغازه یا اتاق بایگانی و ... تبدیل میشود و جای دیگری برای نماز اختصاص مییابد. آیا تبدیل نمازخانه شرعاً جایز است؟
جواب: حکم نمازخانه با مسجد شرعی متفاوت است؛ مسجد شرعی جایی است که زمینش برای همیشه وقف شده و در آن محل مسجد بنا شده است و پس از اقامه نماز در آنجا، مکان مذکور برای همیشه مسجد میماند و هیچ کس حق تصرف در آن را ندارد و آن قسمت از زمین تا آسمان حکم مسجد را دارد و حتی از قسمت بالای مسجد نمیتوان برای کار دیگری استفاده کرد. اما نمازخانه، محلی را میگویند که موقتاً برای ادای نماز اختصاص میدهند، چنانکه در صحرا و بیابان یا در منازل جایی در نظر گرفته میشود و در آنجا نماز خوانده میشود؛ چنین محلی حکم مسجد شرعی را ندارد، لذا تغییر کاربری آن نیز اشکال ندارد.
قال العلامة العثمانی: إنّ المواضع التی یصلی فیها المسلمون فی البلاد الغربیة علی قسمین؛ اجتماعاتهم الدینیة دون أن یجعلوه مسجداً فقهیّاً بأن یقفوا ذلک المحل و البناء کمسجد و لذلک ربّما لیسمّونها «المراکز الاسلامی» أو«دارصلوة» أو «دارجماعة» و لایسمّونها مسجداً.
و إن الأمر فی هذه المواضع سهل میسور لأنّها و إن کانت تستعمل للصلوة فیها، لیست مساجداً شرعیة، لأن أهلها لم یجعلوها مسجداً، فکلما أراد أهلها أن یبیعوا هذه المواضع لمصالح المسلمین جاز لهم ذلک بالإجماع. والله أعلم بالصواب. [حکم الاوراق النقدیة، شرح تنویر الابصار257/5].
منبع: ندای اسلام، شماره: 39-40
۱۳۹۳ شهریور ۱, شنبه
حکم نمازخانههای اماکن عمومی و ادارات
سؤال: در بازار، اماکن عمومی و بعضی ادارات، اتاقی به عنوان نمازخانه اختصاص داده میشود و بعد از مدتی اتاق مذکور به مغازه یا اتاق بایگانی و ... تبدیل میشود و جای دیگری برای نماز اختصاص مییابد. آیا تبدیل نمازخانه شرعاً جایز است؟
جواب: حکم نمازخانه با مسجد شرعی متفاوت است؛ مسجد شرعی جایی است که زمینش برای همیشه وقف شده و در آن محل مسجد بنا شده است و پس از اقامه نماز در آنجا، مکان مذکور برای همیشه مسجد میماند و هیچ کس حق تصرف در آن را ندارد و آن قسمت از زمین تا آسمان حکم مسجد را دارد و حتی از قسمت بالای مسجد نمیتوان برای کار دیگری استفاده کرد. اما نمازخانه، محلی را میگویند که موقتاً برای ادای نماز اختصاص میدهند، چنانکه در صحرا و بیابان یا در منازل جایی در نظر گرفته میشود و در آنجا نماز خوانده میشود؛ چنین محلی حکم مسجد شرعی را ندارد، لذا تغییر کاربری آن نیز اشکال ندارد.
قال العلامة العثمانی: إنّ المواضع التی یصلی فیها المسلمون فی البلاد الغربیة علی قسمین؛ اجتماعاتهم الدینیة دون أن یجعلوه مسجداً فقهیّاً بأن یقفوا ذلک المحل و البناء کمسجد و لذلک ربّما لیسمّونها «المراکز الاسلامی» أو«دارصلوة» أو «دارجماعة» و لایسمّونها مسجداً.
و إن الأمر فی هذه المواضع سهل میسور لأنّها و إن کانت تستعمل للصلوة فیها، لیست مساجداً شرعیة، لأن أهلها لم یجعلوها مسجداً، فکلما أراد أهلها أن یبیعوا هذه المواضع لمصالح المسلمین جاز لهم ذلک بالإجماع. والله أعلم بالصواب. [حکم الاوراق النقدیة، شرح تنویر الابصار257/5].
منبع: ندای اسلام، شماره: 39-40
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر